វគ្គបញ្ចប់ ៖ រឿង ជ្រូកបានជាឈ្មោះឆ្នាំកុរ

លុះឡើងគ្រងរាជ្យហើយប្រមាណជាកន្លះខែព្រះចៅគ្រងវាជថ្មីនេះ នាំមកហេសីទៅរកផ្ទះកុដុម្ភិក:ជាឪពុកម្តាយ។ កុដុម្ភិក:រំភើបស្លុតក្នុងចិត្ត ហើយតាំងរៀបចំកន្លែងទទួលព្រះរាជា។ ស្តេចសួរអំពីដំណើរដើម មានកូនប្រុសស្រីប៉ុន្មាននាក់។

សេដ្ឋីទូលថា: ព្រះអង្គមានតែកូនប្រុសមួយនាក់ ហើយជាជ្រូកផងតែចេះនិយាយភាសា មនុស្សច្បាស់លាស់ណាស់។ ពេលមួយកូននោះ ទាររកដណ្តឹងប្រពន្ធ លុះខ្ញុំព្រះអង្គប្រាប់ថា រកមិនបានទេកូននោះ ក៏ស្រាច់តែបាត់រហូត មិនដឹងជាទៅណាមកណាយូរមកហើយ។

ស្តេចជ្រាបពត៌មាននេះហើយក៏ត្រាស់អំពីរឿងពិត ឲ្យកុម្ភិក:ដឹងសព្វគ្រប់។ កុដុម្ភិក:ត្រេកអរណាស់ ក៏នាំគ្នាអោបព្រះរាជាសរសើរបុណ្យបារមី។ ព្រះរាជាក៏ត្រាស់បញ្ជាឲ្យកុដុម្ភិក:នាំភរិយាស្វាមី ទៅរស់នៅឯរាជវាំង។ ឯយាយចាស់ជាម្តាយនាងចៅវិញ ក៏ព្រះអង្គទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យមកនៅក្នុងវាំងដែរ។



ពិតមែនតែព្រះអង្គមានរូបកាយជាមនុស្សពេញបរិបូរណ៌ ប៉ុន្តែទ្រង់នៅនឹកសណ្តោសដល់សត្វជ្រូក ព្រោះតែពីពេលមុនមកធ្លាប់រស់នៅជាសត្វនេះ ព្រះអង្គត្រាស់បញ្ជាឲ្យក្រុមហោរាយកនាមសត្វជ្រូក ទៅដាក់ឈ្មោះឆ្នាំមួយជាឆ្នាំទីដប់ពីរឲ្យសម្គាល់ថាឆ្នាំកុរនោះជានាមសត្វជ្រូក។ នេះជារឿងព្រេងជ្រូកបានឡើងជាឈ្មោះឆ្នាំ។ ចប់

------------------------------------------------
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ៖ រឿងនិទានដែលទាក់ទងទៅនឹងដើមកំណើត